جدا مانده

پریشب آقای ماندگاری می‌گفتن: بهتره که تو روز عاشورا حزن و اندوه تو چهره مومن نمایان باشه. همین یه جمله کافی بود تا من بیرون کشیده بشم از اون مجلس و سر بزنم به قیافه‌هامون تو روزهای معمولی! حواسمون هست که تو روزهای معمولی هم انقدر غمگین و اخمو هستیم که بخوایم هم تو روز عاشورا غمگین باشیم کسی تعجب نمی‌کنه؟ اصلا حواسمون نیست که مومن قراره همیشه چهره‌اش بشاش و لبخند رو لباش باشه و فقط یه روز رو به خاطر غم امامش محزون باشه... جدا مانده...

چیست راز این همه زخم‌های کهنه و اندیشه‌های نشکفته که شب‌ها می‌شکفند و راهی باز می‌کنند تا اعماق وجودشان. تن عریان ریشه‌هایشان را به تو می‌نمایانند و تو را چنان در اعماق تاریکی روشن می‌کنند که باغبان وجودت می‌شوی و حرص می‌کنی تمام فکرهای نپخته را و به بار می‌نشانی تک تک غنچه‌های اندیشه‌ات را. شب اگر چه بستر آرامش است اما کیست که نداند سکوت تمام معنای شب است. سکوت را از شب بگیری؛ شب، روزی خواهد شد تیره و تار... جدا مانده...